web tracking

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Μια αξιοπεριεργη γατα

Οταν μου ειπε η μητερα μου οτι θα μου επαιρνε γατακι, οπως ηταν φυσικο χαρηκα, που να ηξερα ομως τι θα προεκυπτε; Ετσι μια μερα πρωι πρωι, ξεκινησαμε να παμε στο σπιτι οπου θα μας εδιναν το γατακι. Αφου φτασαμε και ειδαμε διαφορα γατακια, επελεξα ενα καταμαυρο γατακι που ειχε μια ασπρη βουλα στο λαιμο και λιγο ασπρο στα ποδια και στην κοιλια. Οταν το φεραμε σπιτι ηταν φυσικα πολυ νευρικο, αλλα μετα απο καποιες ημερες ηρεμησε. Βεβαια τωρα ειχαμε ενα αλλο προβλημα, δεν ετρωγε. Εεε! μετα απο τρεις μερες πηραμε τηλεφωνο στο παλιο της σπιτι, για να ρωτησουμε τι ταιζαν εκει τα γατια . Ο διαλογος που ακολουθησε ηταν ο εξης:
-Γεια σας ειμαι η κυρια που πηρε το γατακι.
-Α!Χαιρετε τι κανετε;
-Πολυ καλα ευχαριστω, θα ηθελα να σας κανω μια ερωτηση.
-Πειτε μου, οτι θελετε.
-Τι ταιζατε εκει τα γατια;
-Πατε!Το καλυτερο για τα αγαπημενα μου γατακια.Τρωει πατε μονο πατε! Γιατι της δινετε κατι που δεν τρωει;
-Οχι βεβαια!!! και-εμεις-το καλυτερο για το γατι. Πατε και παλι πατε. Σας ευχαριστω πολυ, καλη σας ημερα!
-Γεια σας!
Με το που εκλεισε το τηλεφωνο ,γυρναει η μητερα μου, κοιταει εξοργισμενη τη γατα και λεει:
-Ωστε πατε ε! Τωρα θα δεις... κατσε νηστικια μεχρι να αποφασισεις να φας το φαι σου. Α! και μαντεψε το καλυτερο! ειναι ΚΟΝΣΕΡΒΑ!!!
Τι να κανει το γατι, εφαγε το φαγητο θα ελεγα οχι με τη μεγαλυτερη ευχαριστηση , αλλα παλι καλα, το εφαγε. Ομως δεν αφησε να περασει ετσι, μας εκδικηθηκε την επομενη εβδομαδα.
Καθε βραδυ επαιρνε φορα και ενω κοιμομασταν πηδαγε πανω στα κεφαλια μας, περναγε απο την αλλη πλευρα και εξαφανιζοταν, η εκανε την αναγκη της στον καναπε.
Δεν πηρε πολυ καιρο στη μητερα μου να τσαντιστει και να πεταξει την Μιου(ετσι λενε τη γατα) εξω απο το σπιτι. Απο οτι φαινεται τωρα ηταν η καλυτερη επιλογη και για τη γατα και για εμας.

Φυσικα πριν παρουμε σκυλο εκανε επιθεσεις απο την πισω αυλη , πιο κατανοητα πηδαγε στο πομολο της πορτας, την ανοιγε και εμπαινε μεσα. Παλι καλα το σταματησε τωρα, μονο ενοχλει τον σκυλο.
Τωρα πια αφου εχει κανει πολλα μωρα ερχεται 2 φορες την εβδομαδα και μας επισκεπτεται. Δεν μας αφησε ομως παραπονεμενους, μας αφησε δυο αξιολατρευτα γατακια και ετσι εχουμε παντα συντροφια!

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

Για την Κλειω

Απο τοτε που με θυμαμαι μου αρεσουν τα σκυλακια,παντα παρακαλουσα να μου παρουν ενα,αλλα η απαντηση ηταν παντα η ιδια ΟΧΙ.Μετα απο λιγα χρονια αφου ειχα καποιες αποτυχιες με κατι προηγουμενα περιστατικα ,πιστευα οτι δεν θα μου ξαναεδιναν ποτε την ευκαιρια να εχω σκυλακι.Ετσι μετα απο λιγο καιρο ,αφου εφτασαν τα Χριστουγεννα,το μονο πραγμα που ζητησα ηταν ενα κουταβι.Τι να κανουν οι καημενοι οι γονεις μου δεχτηκαν.
Μια βδομαδα αργοτερα πηγαμε (η μητερα μου,εγω και ενας οικογενειακος φιλος) σε ενα ορφανοτροφειο σκυλων.Εκει ηταν δυο κυριες, με πηγαν λοιπον μπροστα σε ενα κλουβι με κουταβια και μου ειπαν να διαλεξω οποιο θελω,εκεινη τη στιγμη τα εχασα ,δεν ηξερα ποιο να διαλεξω!Μετα απο κανενα μισαωρο ημασταν στο δρομο του γυρισμου και ειχα στην αγκαλια μου ενα αξιολατρευτο κουταβι ασπρο,σαν κουνελακι,με μαυρες βουλες και αυτια.Οταν γυρισα σπιτι ο πατερας μου ειπε οτι εκανα μια απιστευτα καλη επιλογη και μετα με ρωτησε το ονομα του."Κλειω"του απαντησα με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια!
Απο τοτε το κουταβι,περα το οτι επαψε να ειναι ορφανο,απεκτησε μια νεα οικογενεια που το αγαπαει πολυ.
Βεβαια οπως ηταν αναμενομενο πως θα ηταν μια πολυ μεγαλη ευθυνη ,(επειδη κανει σκανταλιες)αλλα τα βγαζω περα φυσικα και με λιγη βοηθεια απο την αγαπημενη μου μαμα,αλλα ποτε θα μαθει επιτελους αυτο το σκυλι να μην μπαινει στην ΚΟΥΖΙΝΑ;