ΔΙΑΙΤΑ ΣΕ ΕΙΔΗ ΑΔΥΝΑΤΟ ΑΤΟΜΟ ΑΝΟΡΕΞΙΑ

Θυμαμαι οτι, οταν ημουν μικροτερη ημουν υπερβαρη. Μου ελεγαν οι γονεις μου'γιατι κοριτσακι μου εχεις βαλθει να καταστρεψεις αυτο το σωμα?'ΕΕΕ το εβαλα μια μερα στοχο και τα 'χασα.
Ομως κατι υποθετικοι μου φιλοι απο το κακο τους με ελεγαν χοντρη για να στεναχωριεμαι,γιατι δεν ειχα καταλαβει οτι ειχα αδυνατισει.Μια μερα τσαντιστηκα και δεν ετρωγα τιποτα. 3μερες αργοτερα λιποθυμισα στο σχολειο μου,οσοι το εμαθαν με ειπαν τρελη (δεν ειχαν και αδικο).
Λιγο καιρο μετα που το σκεφτομουν καταλαβα οτι το εκαναν απο το κακο τους επειδη ηταν κοντοχοντροι.
ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΜΗΝ ΨΑΡΟΝΕΤΕ!

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Ολοι οι ανθρωποι περιμενουν με ανηπομονησια το καλοκαιπι. Μπανια, ηλιοθεραπεια, ψωνια, διακοπες! Εγω για ενα πραγμα ανηπομονω, να παω διακοπες και να συναντησω την ξαδερφουλα μου και τον ξαδερφουλι μου.Τους βλεπω δυο φορες το χρονο μονο για αυτο μου λειπουν τοσο.
Oταν πηγαμε το Πασχα εκει, ημουν σχεδον καθε μερα με την ξαδερφη μου. Πηγαιναμε κατα το βραδακι για μια βολτα στο λιμανι και μετα καθομασταν σε μια καφεταιρεια.
Φετος δεν πιστευω οτι θα ειναι και πολυ διαφορετικα. Πρωτη φορα ειμαι τοσο ενθουσιασμενη που θα παω στο νησι. Εκτος απο βολτες σκοπευω να φαω και μερικες σαβουρες. Μην νομιζετε οτι τα τρελαθηκα απλος πηρα ROLLEY SKATES.
Ουαου εγω θα περασω τελεια ελπιζω και εσεις!

Υ.Γ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΓΡΑΨΤΕ ΣΕ ΠΟΙΟ ΜΕΡΟΣ ΘΑ ΠΑΤΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!
ΚΑΛΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
KLIOULA

ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Αυτη η χρονια δεν ηταν ευκολη ουτε για μενα ουτε για τους φιλους μου. Στην αρχη της νεας χρονιας επρεπε να διαλυσουμε την παλια μας ομαδα και να την αναδημιουργησουμε με νεα παιδια , αφου ειδη ειχαμε πολλες απολιες απο περισυ.

Το μεγαλο λαθος που καναμε ηταν οτι τα καινουργια παιδια που βαλαμε στην ομαδα μας καταφεραν να την ξαναδιαλυσουν. Εγω και ο καλητερος μου φιλος προσπαθησαμε να διωξουμε τα παιδια αυτα απο την ομαδα αλλα δεν ηταν πολυ καλη ιδεα.

Αυτο εφερε ως αποτελεσμα εγω με τον καλητερο μου φιλο να τσακοθουμε και να μην μιλαμε ποια. Ακομη και σημερα μετα απο τοσο καιρο ειμαστε ετσι και τι καταφεραμε απο ολα αυτα?Αυτο μπορω να το απαντησω, καταφεραμε να 'σκοτωσουμε' μια φιλια 10 χρονων.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΕΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΛΑΘΟΣ ΜΕ ΕΜΕΝΑ , ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΤΕ Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

Μια αξιοπεριεργη γατα

Οταν μου ειπε η μητερα μου οτι θα μου επαιρνε γατακι, οπως ηταν φυσικο χαρηκα, που να ηξερα ομως τι θα προεκυπτε; Ετσι μια μερα πρωι πρωι, ξεκινησαμε να παμε στο σπιτι οπου θα μας εδιναν το γατακι. Αφου φτασαμε και ειδαμε διαφορα γατακια, επελεξα ενα καταμαυρο γατακι που ειχε μια ασπρη βουλα στο λαιμο και λιγο ασπρο στα ποδια και στην κοιλια. Οταν το φεραμε σπιτι ηταν φυσικα πολυ νευρικο, αλλα μετα απο καποιες ημερες ηρεμησε. Βεβαια τωρα ειχαμε ενα αλλο προβλημα, δεν ετρωγε. Εεε! μετα απο τρεις μερες πηραμε τηλεφωνο στο παλιο της σπιτι, για να ρωτησουμε τι ταιζαν εκει τα γατια . Ο διαλογος που ακολουθησε ηταν ο εξης:
-Γεια σας ειμαι η κυρια που πηρε το γατακι.
-Α!Χαιρετε τι κανετε;
-Πολυ καλα ευχαριστω, θα ηθελα να σας κανω μια ερωτηση.
-Πειτε μου, οτι θελετε.
-Τι ταιζατε εκει τα γατια;
-Πατε!Το καλυτερο για τα αγαπημενα μου γατακια.Τρωει πατε μονο πατε! Γιατι της δινετε κατι που δεν τρωει;
-Οχι βεβαια!!! και-εμεις-το καλυτερο για το γατι. Πατε και παλι πατε. Σας ευχαριστω πολυ, καλη σας ημερα!
-Γεια σας!
Με το που εκλεισε το τηλεφωνο ,γυρναει η μητερα μου, κοιταει εξοργισμενη τη γατα και λεει:
-Ωστε πατε ε! Τωρα θα δεις... κατσε νηστικια μεχρι να αποφασισεις να φας το φαι σου. Α! και μαντεψε το καλυτερο! ειναι ΚΟΝΣΕΡΒΑ!!!
Τι να κανει το γατι, εφαγε το φαγητο θα ελεγα οχι με τη μεγαλυτερη ευχαριστηση , αλλα παλι καλα, το εφαγε. Ομως δεν αφησε να περασει ετσι, μας εκδικηθηκε την επομενη εβδομαδα.
Καθε βραδυ επαιρνε φορα και ενω κοιμομασταν πηδαγε πανω στα κεφαλια μας, περναγε απο την αλλη πλευρα και εξαφανιζοταν, η εκανε την αναγκη της στον καναπε.
Δεν πηρε πολυ καιρο στη μητερα μου να τσαντιστει και να πεταξει την Μιου(ετσι λενε τη γατα) εξω απο το σπιτι. Απο οτι φαινεται τωρα ηταν η καλυτερη επιλογη και για τη γατα και για εμας.

Φυσικα πριν παρουμε σκυλο εκανε επιθεσεις απο την πισω αυλη , πιο κατανοητα πηδαγε στο πομολο της πορτας, την ανοιγε και εμπαινε μεσα. Παλι καλα το σταματησε τωρα, μονο ενοχλει τον σκυλο.
Τωρα πια αφου εχει κανει πολλα μωρα ερχεται 2 φορες την εβδομαδα και μας επισκεπτεται. Δεν μας αφησε ομως παραπονεμενους, μας αφησε δυο αξιολατρευτα γατακια και ετσι εχουμε παντα συντροφια!

Για την Κλειω

Απο τοτε που με θυμαμαι μου αρεσουν τα σκυλακια,παντα παρακαλουσα να μου παρουν ενα,αλλα η απαντηση ηταν παντα η ιδια ΟΧΙ.Μετα απο λιγα χρονια αφου ειχα καποιες αποτυχιες με κατι προηγουμενα περιστατικα ,πιστευα οτι δεν θα μου ξαναεδιναν ποτε την ευκαιρια να εχω σκυλακι.Ετσι μετα απο λιγο καιρο ,αφου εφτασαν τα Χριστουγεννα,το μονο πραγμα που ζητησα ηταν ενα κουταβι.Τι να κανουν οι καημενοι οι γονεις μου δεχτηκαν.
Μια βδομαδα αργοτερα πηγαμε (η μητερα μου,εγω και ενας οικογενειακος φιλος) σε ενα ορφανοτροφειο σκυλων.Εκει ηταν δυο κυριες, με πηγαν λοιπον μπροστα σε ενα κλουβι με κουταβια και μου ειπαν να διαλεξω οποιο θελω,εκεινη τη στιγμη τα εχασα ,δεν ηξερα ποιο να διαλεξω!Μετα απο κανενα μισαωρο ημασταν στο δρομο του γυρισμου και ειχα στην αγκαλια μου ενα αξιολατρευτο κουταβι ασπρο,σαν κουνελακι,με μαυρες βουλες και αυτια.Οταν γυρισα σπιτι ο πατερας μου ειπε οτι εκανα μια απιστευτα καλη επιλογη και μετα με ρωτησε το ονομα του."Κλειω"του απαντησα με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια!
Απο τοτε το κουταβι,περα το οτι επαψε να ειναι ορφανο,απεκτησε μια νεα οικογενεια που το αγαπαει πολυ.
Βεβαια οπως ηταν αναμενομενο πως θα ηταν μια πολυ μεγαλη ευθυνη ,(επειδη κανει σκανταλιες)αλλα τα βγαζω περα φυσικα και με λιγη βοηθεια απο την αγαπημενη μου μαμα,αλλα ποτε θα μαθει επιτελους αυτο το σκυλι να μην μπαινει στην ΚΟΥΖΙΝΑ;

Ενα δυσκολο προγραμμα

Το καθημερινο προγραμμα ενος μαθητη δεν ειναι παντα μια ευκολη υποθεση.Δεν ειναι λιγες οι φορες, που εγω και οι φιλοι μου δεν εχουμε καν λιγο χρονο για τον εαυτο μας.Καθε πρωι πρεπει να ξυπναμε νωρις για να μην χανουμε το σχολειο,καλα αυτο μετα απο λιγο καιρο το συνηθιζεις,αλλα κατα τη γνωμη μου το δυσκολοτερο ειναι μαθεις πως λειτουργουν οι διαφορες καταστασεις.Ενα πραγμα το οποιο εχω παρατηρησει οτι υπαρχει στα περισσοτερα σχολεια ειναι η βια.Καθε μερα βλεπω τα παιδια να βριζονται,να χτυπιουνται και αντι να προσπαθουν να κανουν ταυπολοιπα παιδια να νιωσουν πιο οικια κανουν τα παντα για να τους ριξουν το ηθικο προσπαθουν να βρουν την παραμικρη ατελεια και αν δεν υπαρχει δημιουργουν μια δικια τους. Αρκετα ομως με το σχολειο ξεφευγουμε και απο το θεμα μας! Οταν σχολαμε ισα που προλαβαινουμε να φαμε,γιατι πρεπει να διαβασουμε για ξενες γλωσσες αλλα φροντιστηρια (οπως μαθηματικα,αρχαια,χημεια, κ.τ.λ).Μετα πρεπει να ετοιμαστουμε για καποιο αθλημα που ισως κανουμε,η απλως ενα χομπι (π.χ μουσικη,ζωγραφικη,χορο κ.α).Οταν γυρναμε σπιτι πρεπει να διαβασουμε για το σχολειο και αφου επιτελους εχουμε τελιωσει με αυτο το εξαντλητικο προγραμμα... ειναι βραδυ και πρεπει να πεσουμε για υπνο!Την επομενη μερα ξαναγινεται το ιδιο απο την αρχη. Και τι μπορουμε να κανουμε εμεις τα παιδια;Υπομονη,θπομονη μεχρι το καλοκαιρι.

Γνωριμία

Γειά σας. Είμαι η Klioula και αυτο το blog θα περιέχει ιστορίες από τη ζωή των μαθητών, τις καλές στιγμές, αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, θα περιέχει επίσης ιστορίες παιδιών για διάφορα θέματα και προσωπικές εμπειρίες όλων μας, από τη ζωή στο σχολείο.
Θ' ασχοληθώ επίσης εδώ και με τη χλωρίδα και πανίδα του κόσμου, με στόχο την προστασία τους. Αν έχετε περίπτωση που αξίζει να αναφερθεί σε σχέση με το σχολείο ή με το τι έπεσε στην αντιληψή σας σε ότι αφορά το ζωικό βασίλειο, μπορείτε να μου στείλετε την αποψή σας. Μπορείτε να μου στείλετε e mail μέσω του οποίου θα κάνω δυνατή την προσβασή σας στο blog, για να εκθέσετε τις απόψεις σας στο mein. Klioula